Kiev, Kamenets-Podolski, Lviv
Door: Reinder
04 November 2006 | Oekraïne, Kiev
Hallo allemaal!
Vanaf een van de vele stations van Moskou de nachttrein naar Kiev genomen en in de trein aangekomen had ik weer interessante medereizigers in de coupé, dit keer onder andere een Georgische vrouw. Die reisde via de Oekraine naar Georgie omdat de Russisch-Georgische grens dicht is (ook per vliegtuig). Op het station werd weer door diverse mensen gehuild omdat ze afscheid nemen van hun familie, zoals wel vaker in Rusland bij het vertrekken van de lange afstandstreinen, waaronder ook door deze Georgische vrouw. Bovendien werd zij na het instappen meteen omgeven door politieagenten, die haar de trein uitnamen, maar even later was ze terug en nadat de trein vertrokken was deelde ze cheeseburgers van McDonald's uit in de coupé.
In deze trein werd iedereen midden in de nacht wakker twee keer wakker gemaakt vanwege het verlaten van Rusland en het binnengaan van de Oekraïne, maar de controles gingen allemaal erg snel: veel sneller dan bij het binnengaan van Rusland vanuit China. Europeanen hebben voor de Oekraïne geen visum meer nodig, dus dat is makkelijk.
Bij aankomst in Kiev blijkt het station daar een gigantisch centraal station te zijn (in plaats van de vele kleinere stations in Moskou) met een prachtige stationshal. Op het station staan teksten in het Oekraïens, het Russisch en zelfs in het Engels: daar hoef je in Rusland niet om te komen. Vanaf dit station vertrekken er treinen naar de hele ex-Sovjetunie en ex-Oostblokgebied (het spoorwegnet is nog steeds solide en niet ingestort, zoals veel andere dingen) en er zijn 50 loketten met lange rijen ervoor. Klinkt misschien druk, maar het is niets als ik terugdenk aan de overweldigende gekkenhuizen van stations die ik gezien heb in sommige grote Chinese steden.
Kiev is ouder en mooier dan Moskou, met heel veel oude gebouwen - zoals het grottenklooster (met grotten met mummies van monniken) en de orthodoxe Sofiakathedraal -, pleinen, parken langs de rivier (met uitzicht op lelijke Sovjetbuitenwijken), een universiteit, een mooie botanische tuin, het Onafhankelijkheidsplein en het 'Ploshcha Kontraktova'.
In het hostel kom ik een Belg tegen, die al langer dan een jaar onderweg is en met een boot over de Zwarte Zee vanuit Georgië de Oekraïne is binnengekomen: interessante verhalen. Ook zijn er een paar Engelsen die twee weken op vakantie zijn via een goedkope Ryan Air-vlucht naar Oost-Polen en vanaf daar de grens overgestoken.
Na Kiev weer een trein genomen, en wel naar Kamenets-Podolski, een klein stadje ten zuidwesten van Kiev. Waar in Kiev de helft van de mensen nog Russisch praat is het hier meest Oekraïens wat de klok slaat qua voertaal, ook al spreken ze natuurlijk ook wel Russisch (wel eens handig voor mij, want daarvan heb ik in Rusland tenminste nog wat opgepikt, terwijl ik nog nooit Oekraïens gehoord had). Engels of Duits spreken sommigen natuurlijk ook (meestal beperkt), net als in Rusland. Kamenets-Podolski is een erg oud stadje, omgeven door een kloof met een rivier erin en een heel oud fort erboven. Het werd vroeger bevolkt door onder andere Polen en Armeniërs, en de oude gebouwen doen mij aan Polen denken. Er is zelfs een (werkende) Pools-Katholieke kerk.
Maar nu ben ik in Lviv, waar ik eergisteren met een hele langzame bus vanuit dat kleine stadje gekomen ben (deed er 8 uur over door de vele stops).
Lviv is werkelijk een prachtige stad, ook al is het een beetje koud en sneeuwt het af en toe. Het ligt op steenworp afstand van Polen, maar een groot deel van de geschiedenis (van de 13e eeuw tot eind 18e eeuw) heeft het bij Polen gehoord en de oude stad stamt uit die tijd. Daarna heeft het tot de eerste wereldoorlog bij Oostenrijk(-Hongarije) gehoord en daarna tot het binnenvallen van de Nazi's weer bij Polen en pas na de tweede wereldoorlog is het door de Russen bezet en sinds de val van de Sovjetunie is het Oekraïens. Vlak na de tweede wereldoorlog, waarin in Lviv 136000 mensen zijn vermoord, zijn veel Polen uit Galicië (zo heet deze regio), waarvan er hier toen ook veel waren, geloof ik verhuisd naar het westen van Polen, een stuk dat voor WOII bij Duitsland hoorde en waarvandaan de Duitsers allemaal richting westen verhuisden.
Maar goed, de roerige geschiedenis van deze stad even daargelaten: het oude gedeelte is erg mooi, is nauwelijks opgeknapt/gerestaureerd (dus erg authentiek) en wordt zeker nog niet overlopen door toeristen, zoals bijvoorbeeld Praag. De buitenwijken zien er natuurlijk wel hetzelfde uit als in de hele ex-Sovjetunie en ook in de binnenstad voel je je vaak toch nog wel een beetje in Rusland.
Groeten,
Reinder
Vanaf een van de vele stations van Moskou de nachttrein naar Kiev genomen en in de trein aangekomen had ik weer interessante medereizigers in de coupé, dit keer onder andere een Georgische vrouw. Die reisde via de Oekraine naar Georgie omdat de Russisch-Georgische grens dicht is (ook per vliegtuig). Op het station werd weer door diverse mensen gehuild omdat ze afscheid nemen van hun familie, zoals wel vaker in Rusland bij het vertrekken van de lange afstandstreinen, waaronder ook door deze Georgische vrouw. Bovendien werd zij na het instappen meteen omgeven door politieagenten, die haar de trein uitnamen, maar even later was ze terug en nadat de trein vertrokken was deelde ze cheeseburgers van McDonald's uit in de coupé.
In deze trein werd iedereen midden in de nacht wakker twee keer wakker gemaakt vanwege het verlaten van Rusland en het binnengaan van de Oekraïne, maar de controles gingen allemaal erg snel: veel sneller dan bij het binnengaan van Rusland vanuit China. Europeanen hebben voor de Oekraïne geen visum meer nodig, dus dat is makkelijk.
Bij aankomst in Kiev blijkt het station daar een gigantisch centraal station te zijn (in plaats van de vele kleinere stations in Moskou) met een prachtige stationshal. Op het station staan teksten in het Oekraïens, het Russisch en zelfs in het Engels: daar hoef je in Rusland niet om te komen. Vanaf dit station vertrekken er treinen naar de hele ex-Sovjetunie en ex-Oostblokgebied (het spoorwegnet is nog steeds solide en niet ingestort, zoals veel andere dingen) en er zijn 50 loketten met lange rijen ervoor. Klinkt misschien druk, maar het is niets als ik terugdenk aan de overweldigende gekkenhuizen van stations die ik gezien heb in sommige grote Chinese steden.
Kiev is ouder en mooier dan Moskou, met heel veel oude gebouwen - zoals het grottenklooster (met grotten met mummies van monniken) en de orthodoxe Sofiakathedraal -, pleinen, parken langs de rivier (met uitzicht op lelijke Sovjetbuitenwijken), een universiteit, een mooie botanische tuin, het Onafhankelijkheidsplein en het 'Ploshcha Kontraktova'.
In het hostel kom ik een Belg tegen, die al langer dan een jaar onderweg is en met een boot over de Zwarte Zee vanuit Georgië de Oekraïne is binnengekomen: interessante verhalen. Ook zijn er een paar Engelsen die twee weken op vakantie zijn via een goedkope Ryan Air-vlucht naar Oost-Polen en vanaf daar de grens overgestoken.
Na Kiev weer een trein genomen, en wel naar Kamenets-Podolski, een klein stadje ten zuidwesten van Kiev. Waar in Kiev de helft van de mensen nog Russisch praat is het hier meest Oekraïens wat de klok slaat qua voertaal, ook al spreken ze natuurlijk ook wel Russisch (wel eens handig voor mij, want daarvan heb ik in Rusland tenminste nog wat opgepikt, terwijl ik nog nooit Oekraïens gehoord had). Engels of Duits spreken sommigen natuurlijk ook (meestal beperkt), net als in Rusland. Kamenets-Podolski is een erg oud stadje, omgeven door een kloof met een rivier erin en een heel oud fort erboven. Het werd vroeger bevolkt door onder andere Polen en Armeniërs, en de oude gebouwen doen mij aan Polen denken. Er is zelfs een (werkende) Pools-Katholieke kerk.
Maar nu ben ik in Lviv, waar ik eergisteren met een hele langzame bus vanuit dat kleine stadje gekomen ben (deed er 8 uur over door de vele stops).
Lviv is werkelijk een prachtige stad, ook al is het een beetje koud en sneeuwt het af en toe. Het ligt op steenworp afstand van Polen, maar een groot deel van de geschiedenis (van de 13e eeuw tot eind 18e eeuw) heeft het bij Polen gehoord en de oude stad stamt uit die tijd. Daarna heeft het tot de eerste wereldoorlog bij Oostenrijk(-Hongarije) gehoord en daarna tot het binnenvallen van de Nazi's weer bij Polen en pas na de tweede wereldoorlog is het door de Russen bezet en sinds de val van de Sovjetunie is het Oekraïens. Vlak na de tweede wereldoorlog, waarin in Lviv 136000 mensen zijn vermoord, zijn veel Polen uit Galicië (zo heet deze regio), waarvan er hier toen ook veel waren, geloof ik verhuisd naar het westen van Polen, een stuk dat voor WOII bij Duitsland hoorde en waarvandaan de Duitsers allemaal richting westen verhuisden.
Maar goed, de roerige geschiedenis van deze stad even daargelaten: het oude gedeelte is erg mooi, is nauwelijks opgeknapt/gerestaureerd (dus erg authentiek) en wordt zeker nog niet overlopen door toeristen, zoals bijvoorbeeld Praag. De buitenwijken zien er natuurlijk wel hetzelfde uit als in de hele ex-Sovjetunie en ook in de binnenstad voel je je vaak toch nog wel een beetje in Rusland.
Groeten,
Reinder
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
